sobota, 12 maja 2012

czterdziesty ósmy ♥

Niall zgasił auto przed cmentarzem. Żadne z nas się nie odezwało. Poczułam dłoń chłopaka na moim ramieniu.
-Mam iść z Tobą ? - zapytał, a ja pokręciłam przecząco głową.
-Wrócę niedługo. - odpowiedziałam mu i wysiadłam z auta. Naciągnęłam mocniej czapkę na uszy. Przekroczyłam wrota i ruszyłam w prawo tam, gdzie znajdował się grób ukochanego. Pomimo iż byłam tu tylko raz, pamiętałam drogę doskonale. Stanęłam przed ciemnym nagrobkiem i spojrzałam na płytę. ,,Louis William Tomlinson ur. 24.12.1991r. zm. 20.10.2012r." Dzisiaj był 14 stycznia 2013r. Od jego śmierci minęły prawie 3 miesiące. A ja stale miałam nadzieję, że zaraz stanie obok mnie, przytuli, powie, że wrócił i to był tylko głupi żart. Ja mu wtedy wybaczę i będziemy żyli długo i szczęśliwie. Jednak nic takiego nie nastało. I na pewno nigdy tak nie będzie. - Cześć kochanie. - powiedziałam i przykucnęłam, pociągając nosem. - Jestem, tak jak obiecałam. Strasznie za Tobą tęsknię wiesz ? - mówiłam powoli nie zważając na ogromny mróz i lodowaty wiatr. - Chłopcy się mną opiekują. Są bardzo kochani. I wiesz co? Wpadli na pomysł, żebyśmy razem spali. Wpakowali swoje łóżka do mojego pokoju i zrobili lekkie przemeblowanie. - zachichotałam lekko. Zaczęłam bawić się nitką z prujących się rękawiczek. - I wiesz co? Nawet tak jest lepiej. Mam ich blisko siebie, przez cały czas. Martwi mnie tylko jedno. - zamilkłam na chwilkę i westchnęłam. - Przecież chłopcy mają swoje życie tak? Boję się, że w końcu któryś się zbuntuje, wyzwie mnie od najgorszych i stwierdzi, że jestem egoistką. - wiatr zawiał mocniej o mało nie zwalając mnie z nóg. - Wiem, teraz wydaje ci się to niemożliwe, ale Louis spójrzmy na to z logicznego punktu widzenia. Harry ma Emily, która przeżyła śmierć babci i będzie musiał się nią opiekować. Liam ma Lolę, która mieszka tysiące mil. Zayn... a właśnie. Mój braciszek planuje małżeństwo z Tatianą. Pamiętasz ją prawda ? Wasza choreografka. Od razu wiedziałam, że coś z tego będzie. - zamilkłam na chwilkę. Została jeszcze jedna osoba. - A Niall... Jest kochany i opiekuńczy. Trochę mnie to dziwi, a zarazem martwi. Po co się tak mną przejmuje? Nie zdziwiłoby mnie to jeśli tak zachowywałby się Harry. W końcu Twój najlepszy przyjaciel, to mógłby mieć takie jakby zadanie. Zresztą co ja mówię. Żaden nie powinien się tak mną przejmować. No może Zayn jeszcze, ale chłopcy? Przecież ja jestem tylko ich przyjaciółką. Ok przyjaciołom też się pomaga, ale do jakiegoś stopnia. - westchnęłam i schowałam twarz w dłoniach. Kucałam tak przed grobem ukochanego długi czas. Nie odzywałam się, po prostu byłam.
-Przepraszam, ty jesteś Abby Spencer ? - usłyszałam głos jakiejś dziewczyny i spojrzałam na nią. Miała blond włosy i ciemne oczy. Obok niej stała jeszcze jakaś dziewczyna z brązowymi warkoczami i szarymi oczami. Nie znałam ich. Czego chciały ?
-Tak. A kto pyta ? - podniosłam się i przelustrowałam jeszcze raz twarze dziewcząt.
-Mam na imię Eva, a to Olivia, moja przyjaciółka. Jesteśmy fankami One Direction. Strasznie nam przykro z powodu Louisa. - powiedziała ta druga dziewczyna, a mi oczy się zaszkliły. Czyli fanki nadal o nim pamiętają? Nadal tu przychodzą i stoją nad jego grobem? Łzy pociekły mi po policzkach, a dziewczyny mnie przytuliły do siebie. Nie znałam ich w ogóle, ale złączyło nas jedno. Silne uczucie do tych samych osób.
-Dziękuję dziewczyny. Cieszę się, że o nim pamiętacie. - odparłam płaczliwym głosem i otarłam spływające łzy.
-I nigdy nie zapomnimy. - zapewniła blondynka i położyła na grobie znicz. - Idziemy. Nie chcemy przeszkadzać. Trzymaj się. - przytuliły mnie jeszcze raz i odeszły. Ktoś by pomyślał, że to było dziwne, ale nie ja. Nie zawstydziły się, nie zawahały też ani chwilę, aby podejść. Cieszyło mnie to. Stałam nadal patrząc się na wykute napisy na płycie. Tak bardzo chciałam, żeby Lou mnie teraz przytulił. Chciałam poczuć jego bliskość. Zamiast tego poczułam rękę na moim ramieniu. Kąciki moich ust uniosły się. A więc miałam rację. Louis wrócił. Stoi za mną. Zaraz uszczypnie mnie w rękę, a ja się obudzę.
-Chodź do auta. - usłyszałam kogoś delikatny głos przy moim uchu, a uśmiech z moich ust zszedł. Otworzyłam oczy. znajdowałam się w tym samym miejscu. Okręciłam głowę. Te słowa wypowiedział nikt inny jak Niall. - Przepraszam wiem, że miałem zostać, ale nie było Cię już godzinę.
-Rozumiem. Możemy iść. - powiedziałam bezbarwnie i spojrzałam jeszcze raz na nagrobek. - Do zobaczenia Louis. - razem z blondynem w milczeniu opuściliśmy miejsce i pojechaliśmy do domu.

Otworzyłam drzwi od domu i zapaliłam światło. Ściemniło już się. Uroki zimy. Rozebrałam się i poszłam do salonu gdzie zobaczyłam nikogo innego jak Emily z Harrym.
-Emily? - dziewczyna podniosłam się z kanapy i podeszła do mnie.
-Abby ! Tak tęskniłam. - wyściskała mnie całą, a ja poczułam bijące od niej ciepło. - Jak na badaniu ?
-Emm... Dobrze. 12 tydzień, termin mam na 24 lipca. - uśmiechnęłam się delikatnie i usiadłam na fotelu.
-Szmat czasu. Ale na pewno sobie poradzisz prawda ? - pokiwałam głową i spojrzałam na Nialla wchodzącego do salonu. Zatrzymałam go pociągając za rękę. Odwrócił się i spojrzał na mnie zdziwiony.
-Dziękuję, że ze mną pojechałeś. - posłał mu tylko uśmiech i zajął miejsce na przeciwko. - Gdzie Zayn?
-Wyszedł z Tatianą jakiś czas temu. - odezwał się po raz pierwszy Harry i przytulił Emily mocniej do siebie.
-Yhm... - mruknęłam tylko i podniosłam się. - Idę coś zjeść, bo padam. - wyszłam do kuchni i ruszyłam do lodówki. Wyjęłam z niej potrzebne produkty i zrobiłam sobie tosty. Czułam straszne nużenie. Pewnie tak teraz będzie cały czas. Zjadłam kolację i poszłam wziąć prysznic. Założyłam piżamę i weszłam pod cieplutką kołderkę w moim łóżeczku. Patrzyłam tempo w sufit i zastanawiałam się co będzie dalej. Jedną rękę trzymałam pod głową, a drugą gładziłam lekko wypukły brzuszek. Już kochałam tę małą istotkę, która miała się niedługo narodzić. Czeka mnie ciężkie pół roku. Usłyszałam otwierane drzwi, a po chwili zobaczyłam w nich Nialla okrytego ręcznikiem. Zapalił światło a ja odruchowo jedną ręką zakryłam sobie oczy przyzwyczajone już do ciemności.
-Przepraszam, nie wiedziałem, że tu jesteś. - zgasił je pospiesznie i poszedł do łazienki, aby się przebrać. Po kilku chwilach wrócił do pokoju i położył się na łóżku obok mnie. - Już coś czuć ? - zapytał wskazując na moją rękę, która gładziła brzuch. Po chwili dopiero zorientowałam się o co mu chodzi.
-Jeszcze za wcześnie. - odparłam, a ten pokiwał głową ze zrozumieniem. - Dziękuję jeszcze raz za dzisiaj.
-Drobiazg. Przecież nic takiego nie zrobiłem.
-Zrobiłeś. - przekrzywiłam głowę na bok, żeby na niego spojrzeć. - Jesteś na prawdę opiekuńczy. Jeżeli będziesz miał własne dziecko to będziesz na pewno dobrym ojcem. - chłopak uśmiechnał się delikatnie i spojrzał w sufit. Coś wyraźnie go trapiło. - Dobranoc.
-Dobranoc. - odpowiedział mi nie patrząc na mnie. Odetchnęłam i zamknęłam oczy, by za chwile odlecieć do krainy snów.

-NIALL-

-Ona kogoś potrzebuje. Kogoś, kto się nią zaopiekuje. Widzę co dla niej robisz. Była dzisiaj u mnie i wszystko powiedziała. Niall, widzę, że twoje uczucia w stosunku do niej nie wygasły. Dlatego wiedz, że masz u mnie wolną rękę. Mnie nie ma, a ona kogoś potrzebuje. I to własnie Ciebie. Jestem tego pewien. Nie myśl o mnie. Mnie już nie ma. Jesteś strasznie honorowy i wiem, że nie mógłbyś tego zrobić, ale ja Cię o to proszę. Błagam, zaopiekuj się nią i naszym dzieckiem. Zrób to dla mnie.
Zbudziłem się cały poddenerwowany. Moje ciało osiągnęło chyba temperaturę 40 stopni. Rozejrzałem się na boki. Z prawej Harry z Emily, z lewej Zayn i Abby. To właśnie na niej zatrzymałem mój wzrok. Oddech powrócił do normalnego tempa, a ja podparłem się łokciem i bezkarnie patrzyłem na szatynkę. Wiedziałem, że źle robię. Ale patrzenie na nią powodowało takie miłe motylki w moim brzuchu. Od razu chciało mi się uśmiechać. Przypomniał mi się mój sen i twarz mi zbladła. Zamknąłem oczy. To co widziałem było dziwne. Ciemność i tylko para oczu. Niebieskich oczu. Takich, jakie były oczy Louisa. I jego głos. Wszystkie te słowa bez wątpienia wypowiadał on. Tylko dlatego mi się takie coś przyśniło? Przeanalizowałem wszystko co zapamiętałem z tego co mówił. ,,Była dzisiaj u mnie i wszystko powiedziała". Zgadzało się. Przecież byliśmy na cmentarzu. Ale reszta tego monologu była po prostu niedorzeczna. Mogę mu obiecać, że się nią zaopiekuję. To na pewno. Nie dam jej skrzywdzić nikomu. Gdy tylko myślę, że mógłby się jej coś stać... Ale jak Lou może mówić, że mam u niej wolną rękę? Tak to prawda. Zakochałem się w niej już dawno temu. W Los Angeles swoim nowych stylem próbowałem zwrócić na nią swoją uwagę, ale bez skutecznie. Tomlinson była dla niej wszystkim. I nie mogę sobie wyobrazić, żeby kiedyś pokochała kogoś tak bardzo jak jego. Tymbardziej mnie. Byłem jej przyjacielem i to musiało wystarczyć pomimo, że niczego nie pragnąłem tak bardzo, jak bycia razem z nią. Ale nie mogłem tego zrobić. Nie teraz...

-ABBY-

Przebudziłam się w pokoju razem z Harrym i Zaynem. Na szczęście żaden z nich się do mnie nie tulił. Podniosłam się i cichutko poszłam do łazienki. Wykonałam poranną toaletę i założyłam bieliznę. Na górę wciągnęłam kiedyś jeszcze luźny t-shirt, a na nogi starałam się wcisnąć ciemne jeansy, ale nie dałam rady. Po prostu nie mogłam zrobić w nich kroku.
-Jestem gruba. - jęknęłam i sięgnęłam po dres. Włożyłam go szybko i wyszłam z pokoju chcąc jak najszybciej pożreć całą lodówkę. Schodziłam po schodach, ale usłyszałam niespokojne głosy, wiec przystanęłam.
-No powiedz mi co jest. Przecież się przyjaźnimy. - nalegała Emily. Chwila chwila, ona musiała rozmawiać z Niallem. przecież tylko ich nie było w pokoju.
-Nic się nie stało.
-No przecież widzę.
-Emily odpuść. Jeżeli mówię, że nic, to nic. - stawił na swoim, a dziewczyna westchnęła.
-No, ale na pewno ci ulży jeżeli mi powiesz.
-Ale mówię, że to nic takiego. Przepraszam, ale muszę zrobić śniadanie dla Abby.
-Aha ! Więc tu tkwi twój problem. - blondynka pstryknęła palcem z satysfakcją. Nie widziałam twarzy blondyna, ale mogę przysiądz, że był cały blady.
-Jaki problem ? Po prostu straciła Louisa, jest w ciąży i jej pomagam. Tyle.
-Już wiem o co ci chodzi.
-Niby o co?
-Ty na prawdę ją kochasz. - powiedziała z lekkim rozczuleniem.
-Ala, mój palec. - jęknął blondyn i po chwili usłyszałam bieżącą wodę. Postanowiłam wejść. Nie chciałam dalej słuchać tej rozmowy. Typnełam kilka razy nogami w miejscu i zeszłam na dół.
-Dzień dobry. Umieram z głodu. Niall coś się stało ? - zapytałam patrząc na jego rękę trzymaną pod wodą.
-Nie nic. Przeciąłem się.
-Pokaż. - wstałam i podeszłam do niego, ale on nie chciał się przesunąć.
-To nic takiego. Zwykłe przecięcie.
-Nie bądź dzieckiem tylko pokaż. - niechętnie odsunął rękę od wody i pokazał mi ranę. Krew leciała z niej bardzo szybko. - Pod wodę. - rozkazałam a sama podeszłam do szafki w której była apteczka.
-Idę obudzić Harrego. - odezwała się Emily i zanim którekolwiek z nas zdążyło się odezwać, zniknęłam na schodach. Wyjęłam apteczkę i wyjęłam z niej gazę, wodę utlenioną i bandaż.
-Daj tu tą rękę. - chłopak posłusznie położył rękę na blacie, a ja polałam ją obficie wodą utlenioną. Chłopak syknął, a ja przyłożyłam gazę. Zabandażowałam solidnie ranę. - Jak na razie tak wystarczy, ale jeżeli zauważysz, że przesiąka to wołaj.
-Dziękuję. - odparł i wrócił do przygotowywania śniadania.
-Daj, ja skończę. - chciałam mu wyjąć nóż z ręki, ale on się odsunął.
-Nie. Siadaj, ja tu jestem od dbania o twoją dietę. - prychnęłam ,ale posłusznie zajęłam miejsce na krzesełku i przyglądałam się poczynaniom blondyna.
-Abby możemy pogadać ?- usłyszałam głos Zayna, który stał na schodach w samych spodenkach.
-Już idę. - wstałam i poszłam za nim ,a ten pociągnął mnie do swojego starego pokoju. - Co jest?
-Słuchaj mam prośbę...


No totalna klapa ! Dno, bleee ! Nigdy chyba takiego szajsu nie napisałam xd Przepraszam, że na takie cos musieliśmy czekać tak długo, ale jestem strasznie zabiegana ;/ Połowa z was zaszlachtuje mnie za ten rozdział jeśli chodzi o kontakty Abby-Niall, ale przykro mi bardzo. Moja bajka xd Wiem jestem wredna. Postaram się następnego nie spieprzyć ((;
Przypominam o możliwości skontaktowania sie ze mną na gg : 23919001

Zapraszma na Look After You (LAY)
Pozdrawiam
black.character

26 komentarzy:

  1. jestem ciekawa czy Abby bedzie z Niall'em :D:*
    świetnie piszesz ;)

    zapraszam do mnie : http://fucksmiile.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  2. Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń
  3. Rozdział jest świetny... Nie gadaj głupot :)
    A co do Nialla i Abby...
    Oni nie mogą być razem...
    Niech będą przyjaciólmi...
    Błagam (klęczę i robię maślane oczka):D
    Jeszcze raz błagam :)

    OdpowiedzUsuń
  4. weź wyjdź, rozdział zajebisty -.-
    niech Abby będzie z Niall'em, przynajmniej wiadomo, że on jej nie skrzywdzi.
    a może pisałabyś potem drugą część jakby? :3

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. W jakim sęsie drugą część ? Co by sie stało po ciaży i dalej ?

      Usuń
    2. błagam, cholera niech oni nie bedą razem, Abby może się zkimś związać, ale nie teraz tylko później i nie powinien to być ktoś z One Direction, no błagam nie rób nam wszystkim tego. ona i Louis to była "wieczna miłość " dalatego myślę, że ona nie powinna sie teraz z niallem prowadzać, no błagam cię. niech sobie znajdzie kogoś, ale za kilka lat i niech to n ie Będzie niall to by nie było fair wobel lou

      Usuń
    3. "to by nie było fair wobec lou" ? - Czytanie ze zrozumieniem. Niallowi się przyśnił Louis i poprosił go, żeby się nią zajął. Oczywiste jest to, że Louis i Abby byli wieczną miłością, ale go już nie ma... Ona go nie przestanie kochać, ale nie może być sama. Jestem pewna, że szybko nie znajdzie sobie innego. Powiedzcie mi, co macie do Nialla z tego opowiadania? Jest on odpowiedzialny, troskliwy i kocha Abby.
      Proszę Was nie piszcie, co black.character ma zrobić czy nie... "nie rób nam wszystkim tego" ???? - To nie jest miłe. Ja chcę dowiedzieć się co autorka chce mi przez to przekazać, a nie co ja chcę, żeby było.
      Pozdrawiam (:

      Usuń
    4. KINGA - Z UST MI WYJĘŁAŚ! ♥

      Usuń
    5. no ,laski powyżej z wyjątkiem anonima mają racje ♥
      Ty się Olka nie przejmuj taki ludziami jak coś.
      pamiętaj ,że jak to już powiedziałaś to Twoja bajka :3
      a co do drugiej części ,to możesz pisać ,od momentu w którym pobili Louisa, tak że on nie umiera ,i opowiadanie trwa dalej ,ale z Louisem ,albo np. możesz zrobić coś w stylu ileś tam lat później ,ale moim zdaniem lepsza jest opcja ,że Louis nie umiera ,a Abby dalej z nim żyje ,mają dzidziusia ,etc. Ale to moje zdanie, nie wiem czy ktoś się przyłącza ;pp . ♥

      Usuń
    6. Ja sie przylaczam ;D

      Usuń
  5. zajebiscie piszesz , kocham twojego bloga , ja właśnie bym powiedziala zeby byla z Niallem . Podoba mi sie sen . zapraszam do mnie na imaginy http://1dimaginyonedirection.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  6. super ;D
    Nie mogę doczekać się następnego ;p


    Zapraszam do siebie
    http://kaiss-and-he.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  7. Cieszę się, że to Twoja bajka! Jak kiedyś pisałam chcę czytać Twój wymysł, a nie nasz ^^ To wspaniałe, że fanki pamiętają Louisa. Podoba mi się to jak Niall się o Abby troszczy. Przypuszczałam, że robi to z miłości do niej i jeszcze ten sen... Jaka klapa, jakie dno? Wiesz, że znowu do oczu napłynęły mi łzy ze wzruszenia? To jest genialne i nie mówię tak, bo Cię kocham, tylko że to jest prawda ;*

    OdpowiedzUsuń
  8. niall jest taki słodki w stosunku do abby <3
    zapraszam do mnie gdzie przed chwila ukazał sie 21 rozdział :)
    galaxy-strawberry.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  9. Myślę, że nie jest tak źle... ;) Opłacało się czekać na rozdział. No, jakoś muszę się powoli przyzwyczaić do Nabby :D (Niall+Abby)
    Czekam na kolejny, i nie pospieszam cię, bo sama nie mam czasu na pisanie czegokolwiek.

    OdpowiedzUsuń
  10. Niall jest taki słodki w stosunku do Abby :* Ale dlaczego zakończyłaś w takim momencie, świetnie piszesz.
    My new blog : http://story-of-cher-lloyd.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  11. Dobrze zrobiłaś, jeśli chodzi o relacje Niall Abby, bo zrobiłaś tak jak uważasz za słuszne. To twoje opowiadanie i ty nim kierujesz, nie powinnaś sugerować się tylko i wyłącznie tym czego chcą czytelnicy. Także jak już pisałam dobrze postąpiłaś :) Co do rozdziału to dla mnie był bardzo wzruszający, w momencie kiedy fanki 1D zjawiły się nad grobem, popłakałam się. Dziękuję Ci za ten rozdział, bo jest naprawdę cudowny.com xx


    op-onedirection.blogspot.com
    2op-onedirection.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  12. KOCHAM CIĘ♥
    Abby i Niall - tak ma być. PROOOSZĘ. No bo pomyślmy logiczne, Zayn ma Tatianę, Harry Emily, a Liam Lolę. Został Niall♥
    Strasznie słodko wyszedł Ci ten rozdział, podoba mi się, że Abby "rozmawia" z Louisem, że ma świadomość, iż on na serio dalej się nią opiekuje.
    Czekam na następny,
    Całuski, Angie.

    OdpowiedzUsuń
  13. Wszystko mi się podoba, ale... czemu ta data śmierci?! Teraz będę rozpaczać w swoje urodziny i do tego sweet16 :'( Ale przeżyje. ;-*

    OdpowiedzUsuń
  14. Och, jaka ja jestem naiwna :/ Przed chwilą dodałam komentarz na LAY i stwierdziłam "Taak, ta dziewczyna może w końcu da się przekonać do tego, że jest zajebista i pisze cudowne rozdziały" :) No ale, jak widać Ty dalej kurwa w siebie nie wierzysz ! Mam się tam przejść i napisać Ci na czole "Jestem zajebista i piszę najlepsze rozdziały pod słońcem" ? Będziesz sobie codziennie rano wstawać, czytać to i nie będzie mi tu bredzić, że Ci nie wyszło :P Ooo tak, to jest genialny pomysł ! To ja zaraz wpadam do tego Twojego zadupia :D
    A jeśli chodzi o rozdział to cudowny ! Cieszę się, że Abby nie załamała się po śmierci Lou tylko dalej wierzy w jego obecność, wie, że on tam u góry czuwa nad nią i chce żeby była szczęśliwa :) Co prawda, wolałabym żeby Abby nie była z Niallem a przynajmniej nie za szybko :/ Nie wiem dlaczego, ale jakoś nie mam co do tego przekonania. No ale to tylko i wyłącznie Twój blog i Twoja wola ! Czy z nim będzie czy nie to i tak będę czytać bo uwielbiam tego bloga ! :) Jestem z siebie dumna, że go czytam :*
    Zapraszam do Nas i mam nadzieję, że się spodoba :)
    http://pozytywnie--zakrecone.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  15. jestem tu nowa, ale zdazylam przeczytac wszystkie twoje rozdzialy od poczatku do konca. i dziewczyno, jesli uwazasz ze ten rozdzial jest klapa, to GRUBO SIE MYLISZ! jak dla mnie do perfekcji opanowalas opisywanie uczuc bohaterow, ich cierpoenie. jestem wielka fanka tego bloga, pisz jak najczesciej ;) weny zycze. asia ;)*

    OdpowiedzUsuń
  16. Kochanie ty moje! xd
    Świetny rozdział! Nie mogę się doczekać następnego!!!
    I nie mów, że ten rozdział jest klapą... Całkowicie się mylisz!!
    ;** <33

    OdpowiedzUsuń
  17. No coś ty to było super!!! <3

    OdpowiedzUsuń
  18. Znowu się uzalaż na rozdziałem nie rozumiem co ci się ww nim nie podoba, ale tak konkretnie bo ja nie wiem.
    Zmieniając temat ( bo widzę ze moje poprzedniczki już zjechały cię za twój pesymistyczny pogląd na temat rozdziału ) widzę że zmierzasz z Niallem do Abby, co prawda byłam co do tego przeciwna na początku no ale nie powiem pomysł dzięki temu rozdziałowi zaczął mi się bardziej podobać.
    życzę weny oczywiście i czekam na następny xD

    OdpowiedzUsuń
  19. sijaigjigjirjhsmifmbwerrtgmnj;upilxz. ABBY + NIALLER <33
    mi tam się podobuuuję , w ogóle to jedna fanka ma takie przecudowne imię ,Olivka <33 ; ppp
    nie no serio ,znów mi się podoba i nie mów ,ze zjebałaś bo cię pizgne ♥.
    jak to już mówiłam wcześniej ,jest hohohohoho boooosko, serio piszesz świetnie ,a kurde to że mówisz ,że rozdział jest klapą to głupie brednie. TAK wiec z mojej strony to wszystko, czekam na neeeexta ;*
    Dziekuje za uwage. Ament.

    OdpowiedzUsuń
  20. Zajebisty rozdział,, mam nadzieję że jeszcze dużo ich będzie =D
    Tak,, tak,, tak nareszcie trochę Abby+Niall ♥♥
    Superancko piszesz,, podziwiam twój talent i pomysły ;)
    Czekam na kolejny kochana :** ,, i pozdrawiam C=

    OdpowiedzUsuń